Ik kijk paradijstuinen op omroep Max. We zien de tuin van Loekie, een eenzame vrouw met 300 verschillende soorten horsta's in haar tuin. Ik weet niet wat horsta's zijn. Het is fijn te zien dat de vrouw en haar roze hoed steun halen uit het bezoek van de bijen die dagelijks haar tuin bezoeken. Fijn omdat ik denk dat natuur goed werkt bij depressies, die Loek in zich heeft. Ze verteld dat ze haar moeder op haar sterfbed had beloofd iets van haar leven te maken. Dit was haar uiteindelijk niet gelukt, verteld ze teleurgesteld. Ze is, zoals ze zegt, niet sentimenteel en wijst vervolgens naar een urn in de tuin waarin de overblijfselen van haar moeder verblijven. Daarnaast staat haar favoriete bloem, genaamd Guardian Angel, verteld ze nerveus. Loek is regelmatig bezig in haar tuin omdat ze in haar leven vaak moest vechten, en ze kan in haar tuin toch wel gelukkig zijn. Ik vind dat fijn voor Loek. Na Loek zien we de persoon die oog in oog met de ballen van Tonny Eyk stond; de stem van 'Bulletje;' het beest uit de Mini-playbackshow. Het dier MOEST een oude olijfboom hebben om zich vervolgens af te vragen wat hij ermee zou doen. Ik drukte de volume weg. Ik heb geen tuin. Ik heb een balkon met een plantentafel. Die heb ik net in de lak gezet. Geen concertzaal horsta's. 2 cactussen. In terracotta bloempotten.
Claude Monet' Woman in a garden.
Frank Sinatra. Where are you.
1 opmerking:
Stel je voor dat je depri bent en je hebt geen tuin!
Dit programma heb ik nooit gezien. Waar ik wel verhalen over zou kunnen schrijven is het programma Fans! Waanzinnig wat mensen allemaal doen om bij die ene in de buurt te komen.
Een reactie posten