Exodus

Leon Uris

Iedere man heeft, diep in zijn geheimste gedachten verborgen, ergens een Marina, maar hij had zijn marina in levenden lijve gehad. Ze bestond werkelijk. Lachen en hartstocht, tranen en vurige beloften. Het leven met Marina was te vergelijken met een bestaan in de borrelende krater van een vulkaan die elk ogenblik kon uitbarsten. Hij was gek op haar - hij begeerde haar onbeheerst, als een razende. Hij ruziede en maakte scènes uit jaloezie, om haar daarna weer vol berouw en deemoed om vergiffenis te vragen. Marina.. Marina.. Marina.. die zwarte ogen en haar ravenzwarte haar! Wat wist ze hem te kwellen! Hoe ze hem weer in verrukking kon brengen! Hoe ze hem tot extasen op wist te zwepen, zo duizelingwekkend, dat hij zelf niet had vermoed, dat zoiets ter wereld mogelijk kon zijn. Die kostbare, wonderbaarlijke uren van hun samenzijn... Zijn handen hadden door haar haar gewoeld en haar hoofd achterover getrokken. En hij had naar haar dieprode, zinnelijke lippen gekeken... Ik ben gek op je wijf... ik ben gek op je!

Glenn Miller - Moonlight Serenade