Lieve Erik. Erik. Erik. Erik. Toen je me gisteren belde en een beetje verdrietig mijn voicemail vervuilde (als jij snikkend praat is er geen touw aan vast te knopen, gebrabbel is het) kon ik niet reageren. Ik zat naar Vera Mann te luisteren in het vervelende stuk 'Dromen zijn bedrog'. Het meest heb ik genoten van de wijn na de voorstelling. Erg lekker. Vannacht heb je mijn voicemail ook nog volgepraat. Drunk dialing Erik. Foei.
Erik, als jij, zo zat als een toeter Harrie midden in de nacht tegenkomt hoeft hij niet te babbelen met je. Dat je zijn deur dicht hoort vallen omdat je 5 meter achter hem naar huis stiefelt is awkward voor je maar hij moet dat zelf weten. Ik vind het jammer. En je pakt het niet verkeerd aan Erik. Hooguit dromerig. Je zult wel in de telefoon geklommen zijn. Ben je netjes gebleven? Toch geen dozijn smsjes verstuurd?
Kom vanavond naar Eindhoven. Ik zou met Gert naar 'Bedgeheimen' gaan kijken maar vanmorgen leek het hem een puik plan als ik met jou zou gaan (ik denk dat hij een beetje humeurig is omdat ik gisteren, zo zat als een pinnetje, op straat in een put heb staan pissen terwijl ik luidkeels zachte G, harde L zong. In mijn laan. Niet stijlvol Erik. Niet stijlvol). Kunnen we naar Dave Mantel staren. Erik. Frank. Parktheater. Ik haal je op van het station. Laten we zeggen: 16:00?
Gert en ik zijn net wakker. Hij kijkt op zondag altijd naar 'Business Class' terwijl ik wat aanrommel of boetseer. Als we vanavond een rode wijn drinken keten we wat. Ik zeg net als Rutte maar zo: één glas rode wijn is weer één rode rakker minder (wat een lul).
Neem je een fles 12 jaar oude whisky mee?
Ps. Draag iets gepast (en wat gel in de haren).
Je vriend, Frank
Geen opmerkingen:
Een reactie posten