Clowns zijn eng met veel uitroeptekens

Clown zijn naar. Ik heb het nooit begrepen. Narren kan ik nog wel waarderen, maar clowns. Met witte schmink. En rode lipjes. IIIIiiiiieeee. Ik zie pedofielen, stiekeme masturbeerders en mannen die voor de kick volières in de fik steken. Het zijn sowieso mannen. Vrouwclowns zijn niet eng. Die zijn lief. Als ik 143 jaar eerder had geleefd, toen de eerste clown ‘hallo’ kwam zeggen, en ik als 10 jarige snotjongetje in Dublin zou hebben gewoond zou ik waarschijnlijk Oscar Wilde heten en had ik deze clown zijn neus afgebeten om hem vervolgens in elkaar te rossen. Ik had mijn 2 pagina’s bevattende profundis in zijn clownstrul gepropt en dit met een lucifertje aangestoken. Zodat zijn hoofd weg zou branden. Suffering is one very long moment, zou ik zeggen. Daarna zou ik heel clownig gaan lachen. En dit allemaal als waarschuwing voor alle mannen die destijds een vak als clown zouden ambiëren. En ik moet zeggen dat ik bovenstaande heel realistisch vind. Niet ziek. Of raar of zo. ‘Wilders’ is een ziek en raar woord. Net zoals het woord ‘slipje’. ‘Hetinbrandstekenvaneenclown’ is een normaal woord.