Sumoworstelaar

Goedemorgen Erik.
Goedemorgen Herman.
Ga je eten?
Dat staat in mijn plan de campagne maar mijn boterhammen zijn nog bevroren.
Voor een ijskonijn als jij moet dat toch geen probleem zijn.

Over valsheid gesproken; nadat ik afgelopen zaterdag een volle dag gewerkt had, kwam ik thuis waar ik een lezende Toon op het balkon trof met een glas cider in zijn hand. Ik plaatste me naast hem, gaf hem een kus en pakte het glas uit zijn handen. Ik stak een sigaret op en dronk wat glazen bubbelwater met hem. Zijn linkeroog is opgezwollen, erg rood en het lijkt op een grote puist maar dan zonder het witte bolletje. Hij heeft een ontsteking aan zijn oog welke met een verkregen zalfje weg zou moeten trekken. Ik bedacht me dat het een leuk idee zou zijn om bij vriendin Vicky te gaan eten, aangezien ze dat via de sms had gevraagd in de loop van de middag. Nadat ik vertelde dat hij met zijn oog best de deur uit kon stemde hij onzeker in. Nadat ik met Toon langs de Jumbo was gefietst voor wat fijne chardonnay bereikten we rond zeven uur het huis van Vicky. Een man of zes zat aan een tafel voor de tuin en sommige op een matras in de tuin, all doing what they do best. Lekker praten over alles en vooral niets, elkaar met een knipoog beledigen tot op het bot en vooral drinken. Na wat gelach, meligheid en subtiele beledigingen zag Toon zijn kans rijk en vergeleek Vicky met een sumoworstelaar, iets wat niet in goede aarde viel bij de andere tafelgasten (Vicky is een volumineuze vrouw met een ontwikkelende vorm van stijl en grof smoelwerk). Toen we na een leuke avond de volgende morgen wakker werden en samen een kop thee dronken vroeg hij aan me waarom zijn opmerking over de sumoworstelaar niet leuk was en wat er wel en niet gezegd kan worden, tenslotte zijn jullie ook grof naar elkaar was zijn achterliggende gedachte. Ik vertelde hem dat het gewicht van iemand geen onderwerp is voor een grap en dat dit daarom niet in goede aarde viel.

Even later, tijdens het zetten van een kopje thee met honing en het snijden van watermeloen, hoorde ik mijn telefoon. Het was Vicky. Ze vertelde me dat iedereen klaar was met Toon na de opmerking die hij maakte. Ik vertelde haar dat ik bij deze meteen klaar ben met de mensen die dat vonden, en ik wachtte op een respons echter bleek die opmerking die ze maakte een observatie gebaseerd op het aantal mensen dat daarna nog met Toon praatte. Ik wilde nog zeggen dat het ook niet zo vriendelijk was om met een lap een stoel te poetsen en deze tussen andere mensen te wringen toen er iemand je stoel had ingepikt, terwijl er naast Toon nog een lege stoel stond. Ik wist dat dit, los van flauw, vechten tegen de bierkaai zou zijn bij deze dame die altijd het laatste woord wil en heeft. Na het telefoongesprek met Vicky belde ik vriend Taksi om te vragen hoe zijn nieuw geverfde muren bevielen en hij beloofde me zijn bookshelf van Ron Arad waar ik erg blij mee ben. Hij begon hard te lachen nadat ik hem het sumo verhaal vertelde van de avond ervoor. Ach, wat schattig die Toon, lachte vriend Taksi. En het is goed dat die Vicky eens een koekje van eigen deeg krijgt met haar grote mond, volgde hij. We lachte wat en ik besefte me dat ik me druk maakte om helemaal niets.

Fijne middag Herman.
Fijne middag Erik.
Ga je nog wat leuks doen?
Met vrienden wat drinken.
Douche je eerst, je stinkt namelijk naar oud zweet.

Maandag, de dag dat ik de gehele dag gaap. Ik ben van mening dat een weekend drie dagen moet duren om goed uit te rusten. Ik ontving een mailtje van Vicky; Ik zal Toon eens een krabbel via hyves sturen. Ik antwoordde dat dit een leuk idee is. Een uurtje later bekeek ik de hyves van Toon en zie ik dat ze een krabbel heeft geplaatst; sumo groet pad-oog. De lieverd.

Anouk – Three days in a row