De pesimist ziet moeilijkheden in elke mogelijkheid. De optimist ziet mogelijkheden in elke moeilijkheid.

Zit ik dan achter mijn bureau. Nog twee weken werken en dan heb ik 3 weken vrij. (thank god) De gedachte dat ik daarna nog maar 1 week hoef te werken laat mij glimlachen. Wat ga ik doen? Wie worden mijn nieuwe collega's? Welke richting ga ik op? Eventueel een studie? Zoveel dingen. Wat ik zeker weet is dat ik blij ben dat ik geen contract heb gekregen. Pfff..glad hoor. Mijn moeder zei altijd dat als je voor een dubbeltje geboren bent je nooit een kwartje zult zijn. Sommige mensen om mij heen denken een euro te zijn maar zijn in mijn ogen niet meer dan 5 centen. Nee, het is goed dat ik geen contract heb gekregen. De behoefte mezelf 'evil to the bone' op te stellen is erg aanwezig. Maar ik blijf netjes. Nette man. Ik ben een vriendelijke collega. Een aardig dubbeltje. Ik lees de krant. Ik krabbel wat mensen op hyves en doe daarnaast niets meer dan het hoognodige. koffie drinken en scheiten. Daarnaast kijk ik af en toe in de spiegel op het toilet en voel ik me a million dollar man. 65 euro voor twee weken.

A million dollar man die eens wat meer de sportschool moet bezoeken omdat hij een wijnbuik krijgt. En ik vind wijnbuiken ranzig. Ik haat drankbuiken.

Toen ik begon met werken bij mijn huidige werkgever waarschuwde mijn voorgangster me voor mijn leidinggevende. Ik vond haar een onzeker ratje met een grote bek.

Dus wat ga ik doen? Filmacademie? Kunstacademie? Conservatorium? Journalistiek? Werken in een bed and breakfast in Barcelona en een vierkante meter erboven huren waarin ik een bed, een stoel en een boekenkast plaats? Het enige wat ik dan doe is werken, lezen en slapen. Het lijkt me heerlijk. Maar ik ben ook zenuwachtig, erg spannend allemaal. Of ik ga goa gewoon in un callcenter zitten.

Van mij mogen ze allemaal doodvallen hiero en die ene week werken gaat ook niet gebeuren. Mazzel.