Blond Amsterdam


Ik ben niet zo van de kerst. Ik doe mee met de rest en ben super enthousiast in de nette kleren die ik speciaal voor de gelegenheid aandoe. Ik lach mee, eet mee en klets mee terwijl 'Driving home for Christmas' de radio vervuild. Zoals ieder jaar zat ik ook gisteravond bij een dineetje. Een Grieks dineetje. En ik hou van Griekse dineetjes tijdens de kerst. Schalen vol met verschillende olijven, feta kaas, gevulde pepers, Baklava, Tzatziki en een kilo of 38 aan vlees. Grote stukken vlees. Jaarlijks zit ik, op de hoek van een grote tafel mezelf te verwonderen over hoe deze mensen zo snel Grieks en Nederlands door elkaar kunnen praten. Terwijl ik in diepe gedachte was over de lekkere Ackerman Laurance die ik dronk, zag ik ze babbelen en eten. Telkens als ik een slok nam van mijn kerstglas werd deze bijgeschonken. Ik zat me af te vragen wat ze zouden doen als ik een bord tegen de grond zou gooien toen er ineens kadootjes op tafel kwamen, en ja, ook een kado voor mij. En nadat ik mijn kado had opengemaakt en iedereen om de nek was gevlogen van enthousiasme ben ik wakker geworden en heb ik meegebabbelt (of met een d). En meegeschonken. En dikke stukken vlees weg zitten schranzen. En mezelf ingesmeerd met bakken Tzatziki. Ik kreeg 2 kop en schotels van Blond Amsterdam welke ik nog nooit had gezien maar waar ik helemaal wild van ben. Én, er passen twee patjes koffie in. Grieken. Excentriek en temperamentvol volkje. Je kunt zeggen wat je wilt, als ze je mogen overladen ze je met kadoos. And I like it.